|
't circuit 2e jaargang, juli/aug. 87, nr. 5 en 6. Onafhankelijk infoblad voor de beeldende kunst in Limburg | |
|
Martin Linnartz: schilder met het potlood |
|
|
p.11 en 13 |
"In het verleden heb ik observerend getekend. Daarna ben ik uit het hoofd gaan tekenen, wel nog contact met de insekten en de vegetatie behoudend. Nu ben ik er omheen gaan fantaseren, terwijl ik het wezen van het insekt of de plant wil behouden. Ik ben steeds vrijer gaan werken, zodat ik zelf mijn insekten en planten bijna niet meer kan benoemen". In korte en heldere zinnen analyseert de teken-kunstenaar Martin Linnartz de ontwikkeling, die hij in zijn 26-jarige artistieke loopbaan heeft doorgemaakt. Zo kort en helder als hij in zijn verbale uitingen is, zo romantisch en breedsprakig wordt hij in zijn tekeningen. Die breedsprakigheid wordt voornamelijk gevoed door zijn onmetelijke bewondering voor de grootsheid van de kleine wereld: de bevolkte vegetatie. Bevolkte vegetaties zijn ook de termen, waarmee zijn tekeningen en etsen gekarakteriseerd kunnen worden. Zijn hele artistieke leven heeft hij gewijd aan de insekten- en plantenwereld. "Ik ben gefascineerd door het beweeglijke, het vinnige, het tintelende, het vlijtige. We mogen blij zijn dat onze insekten zo klein zijn, anders zouden het ontzettende monsters zijn." |
|
|
 |
|
|
Met de insekten heeft Martin Linnartz een haat-liefde-verhouding. Veel meer gaat zijn hartstocht uit naar de planten en daarbij vooral naar de paardebloem, het leeuwebekje, de bereklauw, balsemien, kastanjeknoppen en springzaad. De insekten heeft hij nodig om echt leven in de brouwerij te krijgen. "Ik bevolk mijn vegetaties vaak zo vol met insekten, dat het bijna een plaag wordt, dat er een soort vernietigingsproces ontstaat". |
|
|
afb.: Een van Martin's favoriete kastanjeknoppen (DSM Art Collection) |
|
|
De strijd en het in evenwicht blijven van insekt en plant levert bij Martin Linnartz een spannende vaak surrealistische wereld op. Het oog van de kijker wordt steeds geleid langs de wezenlijkste punten in zijn compositie om bij het beginpunt weer opnieuw te starten. De tekening gunt de kijker bijna geen ogenblik rust en zou hem het liefst nooit meer los willen laten. Op het eerste oog lijkt de compositie volgestouwd met veel - bijna te veel - elementen, maar neemt men de rust om geruime tijd in die tekening te verpozen - zoals men ook op een aangename wandeling zou doen - dan ontmoet men telkens nieuwe taferelen en situaties, die binnen het geheel een zelfstandig 'draaiend' radertje zijn. |
|
|
Ook dit is Martin Linnartz. Een landschappelijke impressie van |
|
Martin Linnartz is in 1929 in Brunssum geboren. In 1961 studeerde hij met lof af en ontving hij de prijs van de stad Maastricht aan de Jan van Eyc Academie. Tegelijk was hij ook docent in het middelbaar onderwijs. Sinds zeven jaar kan hij zich geheel overgeven aan de vrije kunst. In de loop der jaren is zijn werk op tal van plaatsen in Nederland, België en Duitsland te zien geweest. Ook nu weer bevindt zich grafisch werk van hem in Munchen. Martin Linnartz heeft zijn atelier aan de St.-Agnesstraat in Bunde.
Door een triest voorval is er in 1974 grote publiciteit rond Martin Linnartz ontstaan. Tijdens een expositie in Brunssum ging de galerie samen met vijftig van zijn werken geheel in vlammen op. "Dat was een trieste zaak. Veertig van de werken waren al verkocht. Het is een bedenkelijke troost om je over het verzekeringsgeld te verheugen, want ik had veel liever gezien dat het werk bij de mensen was gekomen. Mijn aanvankelijke plan om al het verbrande werk weer opnieuw te maken, moest ik snel laten varen, want dat ging eenvoudig niet. Je evolueert en je kunt niet meer maken wat je al eens in het verleden gemaakt hebt." |
|
|
Galerie Signature, Maastricht |
Zijn jongste tekeningen en etsen zijn vanaf 5 juli tot en met 2 augustus in galerie Signature in Maastricht te zien. Van 13 tot 17 uur is er een openstelling.
De boktorren, oorwormen, meikevers.sprinkhanen, vlinders en koninginnepage - tenminste zoals ze in de fantasie van Martin Linnartz ontstaan zijn - vervlochten met indrukwekkende planten zullen u een verrassend welkom bereiden.
Zijn werk is in voornamelijk zwart-wit uitgevoerd, hoewel de etsen met de hand zijn ingekleurd. "Als je de kleur weglaat kun je het onderwerp als een abstractie zien. Ik zie mezelf als een schilder met het potlood. Immers, in de grijzen liggen vele interessante nuanceringen". |
