|
De koe |
De koe geldt - in haar rol als gedomisticeerd rund - in ieder geval als positive macht. Ze staat voor moederlijk voedende krachten van de aarde, vanwege haar hoorns en haar vrouwelijkheid ook voor de lunaire wereld.
In de Noordgermaanse scheppingsmythe likt koe Audhmla de stamvader van de goden uit de zilte ijsblokken en geldt zij als het eerste levende wazen dat uit de Ginnnungagap (de chaos) verschijnt.
In het oude Egypte werd de hemelgodin Hathor als een vrouw met een koeiekop vereerd, en ook het hemelgewelf werd (behlave in de gedaante van de hemelvrouw Nut) als koe, met op haar buik de sterren gesymboliseerd. Ook isis kon in koeiegedaante optreden.
Beroemd is de 'heilige koe' van India, de heilige voedster van de prehistorische tijdperken die vruchtbaarheid en overvloed belooft, en als Aditi ook de pendant is van de stier Nandi en wensen in vervulling kan doen gaan.
In de psychologische symboliek van Aeppli is de koe een 'goed dier met geringe dynamiek en een groot uithoudingsvermogen' ... met haar eenvoudige warmte, haar geduldig drachtig zijn een simpel symbool voor Moeder Aarde zelf, een uitdrukking van het vegetatief moederlijke.
bron: Prisma van de symbolen. Historische-culturele symbolen van A tot Z verklaard. |
|
De stier
|
De symbolische uitdrukkingskracht van de stier is ambivalent. In veel oude culturen is de stier een indringend symbool. De oerstier maakte ongetwijfeld indruk als toonbeeld van levenskracht en mannelijkheid. Hoewel kracht en wildheid imponeren, boezemt de botte bruutheid van zijn aanvallen [..] angst in.
bron: Prisma van de symbolen. Historische-culturele symbolen van A tot Z verklaard. |
Bij
de Soemeriërs werd de overeenkomst beklemtoond tussen koemelk
en maanlicht.
